De angstcommunicatie die de voorbije weken werd gecreeërd rondom het “georganiseerde publieke leven” zorgde al voor onrust bij bezoekers en organisatoren. De cijfers waren al slecht door de aanhoudene berichtenstroom de voorbije dagen, nu worden ze desastreus.
Door de mondmaskerplicht aan het CST toe te voegen is onze event-sector ‘de facto‘ gesloten. Deze beslissing is een mokerslag voor onze sector. Opdrachtgevers zien dit niet zitten en bezoekers waarschijnlijk nog minder, onze sector wordt gemuilkorfd met een mondmasker. De sociale beleving is daarmee helemaal weg.
Sneltesten ter plekke als alternatief voor het mondmasker is mooi op papier. In realiteit is dat volgens EC een zware belasting operationeel en financieel en vaak een onmogelijke opdracht, zeker voor grote aantallen.
Koude kille en lange winter
Het is noodzakelijk om de steunmaatregelen ter heractiveren (overbrugging – tijdelijke werkloosheid – globalisatiepremie – voucherregeling – …) De sector kon tot nog toe amper 2 maand werken sinds maart 2020, en dan nog met het rigoureus toepassen van het CST. Slechts 10 weken mogen werken op een jaar is economisch onleefbaar voor elk bedrijf of sector.
De eventsector laat zich niets wijs meer maken. Eerder opgelegde maatregelen werden in het verleden altijd verlengd. Ook door een aanlooptijd van 3 maand voor events, wordt dit dus een koude, kille en lange winter voor onze ondernemers – werknemers – artiesten – freelancers – … . We komen winter 2022 niet door zonder financiële steun.
Een turbo op de boosterprik!
Er moet dringend werk gemaakt worden van structurele oplossingen die een economische relance duurzaam mogelijk maken. Het aan & uit beleid, open & toe is onhoudbaar. Ook de eventsector bevat mensen van vlees en bloed. Men kan ons niet blijvend aan de ketting leggen zonder perspectief. De knipperlichteconomie zoals we die nu kennen, is niet houdbaar. Is dat de piste van de 2G of de versnelde uitrol van de boosterprik een oplossing ? Waarom gaat dat zo tergend traag als dat dan toch de oplossing is? Of toch maar een plan maken om ziekenhuiscapaciteit te verhogen?
Beter goed organiseren dan slecht verbieden
Het enige minimale positieve aan dit hele verhaal is dat de maatregelen uniform zijn. Het heeft het voordeel van de duidelijkheid. Tenzij er terug sheriffs opstaan op provinciaal of lokaal niveau en de onbedwingbare drang voelen om zich te manifesteren en events te gaan schrappen. In een land als Belgie moet er een uniforme regelgeving van toepassing zijn binnen deze pandemie.
Bruno Schaubroeck: ‘Het schrappen van vele lokale events genre kerstmarkten zorgen net voor een grotere mobiliteit en extra concentratie op andere gelegenheden. Het is een utopie te denken dat de bevolking geen ontspanning zal zoeken. Wij zijn ervan overtuigd dat men ons beter als partners betrekt bij het beleid om veilig te organiseren dan slecht te verbieden.
De verplichting van telewerk zal dat enkel versterken. Wij geloven dat de inspanningen die mensen leveren door bijvoorbeeld tijdens de week te telewerken, moeten beloond worden met de mogelijkheid zich te ontspannen. Mensen hebben een uitlaatklep van cultuur en events nodig. En we hebben bewezen dat dit veilig kan met een CST zonder mondmaskerplicht. De Event Confederation is ervan overtuigd dat het beter is goed te organiseren dan slecht te verbieden.
—
Photo by Michael Dziedzic on Unsplash
